Drogi pamiętniku!

  Minęło już 14 dni od kąt pojawiłam się w tym miejscu.Przez ten okres czasu starałam się bardziej poznać to miejsce.Napotkałam tu różne istoty. Te bardziej  tajemnicze. Takie jak np. węże.

  Starałam się dowiedzieć czegoś więcej o Adamie. Chodziłam za nim krok w krok. Obserwowałam jego najmniejszy ruch. Czasami wydawało mi się ,że się mnie bał,gdyż wspinał się na wysokie drzewa i przesiadywał tam całe dnie dopóki sobie nie poszłam. 

   Z każdym dnie chcę wiedzieć o Nim coraz więcej i więcej... Natomiast On najwyraźniej nie pała do mnie sympatią. Najwyraźniej denerwuje go to ,że gadam jak najęta próbując dowiedzieć się czegoś o nim,a on nie piśnie ani słowa tylko ucieknie na drzewo. Dziwne...

  Cóż ja tak łatwo nie odpuszczę. Dowiem się co siedzi w jego głowie.

Początek

                                   Drogi Pamiętniku !

Dzień pierwszy

      Mam na imię Ewa. To mój pierwszy dzień na ziemi. Nie mogę w to uwierzyć! Tu jest tak pięknie! 

      Wszędzie rozsiane są kolorowe kwiatki , które giną wśród wysokich,soczyście zielonych traw. Wysokie drzewa dają wielki cień , w którym można się schronić  przed promieniami słońca.  Przez polane płynie niewielka rzeczka, której źródłem jest ogromny wodospad .

       Gdzie by nie spojrzeć można zauważyć wszelkie rodzaje zwierząt. Od małych ptaszków przez dzikie lwy aż po ogromne słonie. Wszystko skąpane jest w słońcu.

      Poznałam dziś druga osobę taka jak ja. No prawie. Jest to wysoki,dobrze zbudowany mężczyzna. Ma na imię Adam. Bardzo Go polubiłam. Jestem nim wręcz zafascynowana. Wydaje się taki tajemniczy.

     Mam nadzieję , że jutro uda mi się go lepiej poznać...

Hej jestem Weronika i mam za zadanie domowe prowadzić tego bloga, więc miejmy nadzieję , że mi się to uda. I tak wiem ten rozdział(?) jest do niczego,ale od czegoś trzeba zacząć. Mam nadzieje , że następny wyjdzie mi lepiej.

                                                                              Do zobaczenia! :)